Afgelopen week

Nou dat is lang geleden dat ik iets van mezelf heb laten horen. Voor alle fans dan nu een uitgebreid verslag. Nou met mij gaat alles heel goed. Ik heb me plekje gevonden op het cdtc.
Ik ben maandag begonnen en heb er nu al weer een week op zitten. Elke dag begin ik rond 7.50 en de eerste sessie begint om 8.00 dit duurt tot 10.00uur. Daarna volg ik de sessie bij Deen. Hij krijgt therapie om 10.30 tot 12.30 . Het is erg leuk dat ik bij 2 Nederlandse jongens zit. Deen is dus 1 van de kinderen van het gezinnen waarbij ik in het hotel zit. Ik ga elke dag met alle kinderen en ouders leuke dingen doen. Ik heb eerst een beetje moeten wennen op het cdtc dit komt omdat de begeleiding vanuit daar niet zo goed was. Ik heb gemerkt dat je jezelf op de voorgrond moet zetten en dat je gewoon zelf dingen moet gaan doen. Dus nadat ik het door had ik al snel me draai gevonden en dus ik dus nu gewoon ook dingen vanuit mezelf. Mij taak is vooral het observeren en rapporteren van wat je ziet bij het kind waarneer hij therapie krijgt. Daarnaast blijf ik bij het kind waarneer de therapeuten gesprekken hebben met de ouders. Ik help en ondersteun waar het nodig is. Soms kriebelen mij handen wel omdat ik dan meer wil doen maar ik mag al heel blij zijn dat ik op het dok mag zitten. Dat is een vlot waar het kind met de therapeut op zit. Ik maak dus alles van dichtbij mee. Normaal moet je voor intern soms 2jaar op de wachtlijst staan. Dankzij Mireille mag ik dus als intern 17 dagen.
Voor alle duidelijkheid wil ik wel even zeggen dat de therapeuten hier het werk doen. Zij doen alles zo met plezier en met hun hart. Zij werken hard aan de doelen van het kind. Maar als beloning mogen de kinderen dus even met de dolfijn spelen. Dus niet de dolfijnen doen het werk en veranderd het kind de therapeuten doen dat.

Deze week ben ik wat misselijk en ziek geweest. Waarschijnlijk komt het door het dok. Omdat ik van ochtends tot middags op het dok zit wat heel de tijd beweegt en op en neer gaat word ik duizelig en misselijk als ik later op sta. Als ik dan in bed lig voel ik het dok nog op en neer gaan. Waarschijnlijk moet ik dan van het dok af en achter een muurtje staan dus ka ik de therapie niet meer van dichtbij mee maken. Dat zou wel jammer zijn. Ik ben in het begin lek gestoken door de muggen maar het gaat nu beter. Ik heb al een aardig kleurtje van de zon. Het waait hier vooral veel en wat me opvalt is dat mensen gewoon op het strand blijven liggen als het regent.

Mireille is deze week langs geweest met haar man Louie voor 5daagjes. Dit was erg leuk en we zijn ook lekker uit eten geweest. Het eten is hier heerlijk. Helaas is ze alweer naar huis gegaan vanmiddag. Ik heb het nog steeds goed naar me zin en de tijd vliegt. De families zijn zo gezellig en lief. Ik vermaak me dus prima. Tot snel

Liefs vanuit Curaçao